Panie, uczyń nas Twoim narzędziem!
I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie». Mk. 16, 15-18
Wspólnotę wyróżniają następujące charyzmaty, a z nich wyłaniają się konkretne diakonie:
Charyzmat organizacyjny
Nasza Wspólnota otrzymała charyzmat organizowania wielkich rekolekcji halowych, Mszy na wolnym powietrzu, imprez plenerowych, warsztatów i spotkań o charakterze religijnym. Z charyzmatu organizacyjnego wyłoniły się liczne diakonie o charakterze organizacyjnym.
-
d. porządkowa,
-
d. kuchenna,
-
d. recepcyjna
-
d. medialna
Charyzmat modlitwy
Na całym świecie odnowę charyzmatyczną wyróżnia charyzmat modlitwy wstawienniczej. Nie tylko ten najbardziej popularny z nakładaniem rąk jedni na drugich, ale modlitwa wstawiennicza zatacza coraz szerszy krąg. Modlimy się już nie tylko za nas samych, za członków wspólnoty i ich rodziny, ale wychodzimy z naszą modlitwą dalej. Modlimy się za nasze miasto, za naszych włodarzy, za konkretne instytucje, za ludzi których nie znamy, a którzy przysyłają swoje prośby za pośrednictwem internetu, czy telefonu.
-
d. adoracyjna,
-
d. modlitwy wstawienniczej,
-
d. modlitwy za miasto,
-
d. modlitwy osłonowej,
-
łańcuszek modlitwy (pogotowie modlitewne),
-
d. modlitwy za szpital
Charyzmat ewangelizacyjny
Wspólnota, która nie ewangelizuje jest martwa. Kisi się we własnym sosie i stanowi kółko wzajemnej adoracji. Daremne byłyłyby wszelkie spotkania, modlitwy bez głoszenia Ewangelii innym. Po to zostalismy powołani na uczniów Chrystusa, abyśmy szli na cały świat i owoc przynosili. Jak mawiał ks. Franciszek Blachnicki: Charyzmat ewangelizacji, czyli: odkrycie źródła i fundamentu. Jasna świadomość, że celem pierwszej ewangelizacji jest doprowadzenie do osobistego przyjęcia Chrystusa jako swojego Pana i Zbawiciela, co stanowi źródło i fundament całego życia chrześcijańskiego, jest szczególnym darem...
Skoro my poznaliśmy Pana to naszym zadaniem jest doprowadzenie innych do takiego spotkania. I to staramy się w naszej Wspólnocie czynić.