Alleluja! Jezus Zmartwychwstał!

Najpiękniejszy i najwspanialszy dzień w całym roku liturgicznym.

Stworzenie świata, a potem Zmartwychwstanie Jezusa jest najdonioślejszym wydarzeniem dla wierzących. Nadaje sens naszemu życiu.

„A pierwszego dnia po szabacie bardzo wczesnym rankiem, kiedy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu" (J 20, l)

Wielkanoc to zmartwychwstanie, czas radości i nadziei. Niedziela Zmartwychwstania Jezusa, jest największym

świętem chrześcijan to dzień radości Kościoła, dla tych, którzy uwierzyli. Nie tylko dlatego, że jest obchodzona tak uroczyście i tłumnie, ale przede wszystkim dlatego, że dzięki misterium Chrystusowej Paschy, dzięki Jego przejściu przez śmierć do zmartwychwstania, dokonanemu w Wielką Noc, jesteśmy odkupieni. Chrystus zwycięża zło i śmierć! Pan pokonał śmierci wrota, pokonał grzech, szatana, pokonał zło by nas zbawić. Dzisiaj z radością wołamy: „Alleluja, Pan zmartwychwstał!” Pokonał śmierć. Grób jest pusty, po śmierci nastąpiło znów Życie, nowy początek. A Jezus przez swoje zmartwychwstanie utorował dla każdego z nas drogę powrotu do życia, drogę wyjścia z grobu: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki!” (J 11,25-26). Zmartwychwstanie Jezusa ukazuje nam, że żadne zło, żaden grzech nie jest w stanie zniszczyć Bożego planu zbawienia, a co więcej, że Bóg posiada moc wykorzystania zła dla dobra, moc wykorzystania sprzeciwiających się Mu sił dla realizacji własnych zamiarów. Chrystus pragnie prowadzić każdego z nas drogą miłości, chce serc rozmiłowanych w Nim. Chce także, byśmy wracali na tę drogę, jak apostołowie, którzy doświadczyli Bożego Miłosierdzia. Chce, abyśmy ciagle na nowo odradzali się. Nie wystarczy raz się nawrócić-mamy to czynić po każdym upadku.

Dziś Chrystus Zmartwychwstały jest obecny w Eucharystii i kto zbliża się do Niego, musi przejść przez śmierć do życia: przez oczyszczenie z grzechów do świętości, bo wtedy w miejsce grzechu przychodzi On, aby w nas żyć i przez nas objawiać siebie światu.

A.