o. Antonello-maj 2012 Msza Polowa i rekolekcje. Zdjęcia
- Ola Cz.
- 29 maj 2012
- 3 minut(y) czytania
Kiedy ze szkół, uniwersytetów, z życia publicznego, z mediów itp. wyrzuci się wszelkie informacje dotyczące historii chrześcijaństwa, łatwiej będzie przekształcić umysły ludzi na wartości czerpania garściami ze świata, w którym dominuje cywilizacja śmierci: aborcja, wszelkie uzależnienia, homoseksualizm i inne dewiacje. Hedonistyczne podejście do małżeństwa, a raczej nastawienie na wspólne życie bez ślubu, pornografia i brak wartości etycznych. A wszystko ma prowadzić do tego, aby człowiek w ogóle nie liczył się ze Stwórcą, by zapomniał o Bogu.
Tak mniej więcej brzmiały pierwsze słowa Ojca Antonello, który 20 maja 2012 zawitał do Chojnic ze słonecznej Brazylii z Sao Paulo, miasta które liczy 30mln. mieszkańców, w którym rocznie na ulicy z przedawkowania umiera 15 tys. narkomanów-młodych ludzi. Samych dzielnic nędzy tzw. faveli jest w tym ogromnym mieście 9 tys. (najdłuższy bok miasta liczy 120km, krótszy 90km). Jedna favela liczy 550tys. mieszkańców. To są szokujące liczby. Przerażające.
Favele to najuboższe dzielnice, które całkowicie podporządkowane są mafii narkotykowej. Ludzie śpią na ulicy (18tys.tylko w samym centrum Sao Paulo), dominuje przemoc rodząca się z braku rodziny, głód i chroniczny brak miłości. Małe dzieci uczy się zabijania z zimna krwią. Śmierć jest tam codziennością. A jednak takie miejsca upodobał sobie Jezus szczególnie. Do tych najmniejszych przede wszystkim che zanieść miłość i nadzieję. Posłał tam swoich apostołów. Ojcowie zajmują się sierotami, ubogimi, uzależnionymi. W 2000 roku o. Antonello i o. Enrique wraz ze świecką misjonarką Marią Paulą założyli Wspólnotę Przymierze Miłosierdzia. Charyzmatem wspólnoty jest przede wszystkim praca z ubogimi i ewangelizacja. Swoją tożsamość odnajduje w Słowie Życia: „Duch Pana Boga nade mną...”
(Iz 61,1nn)
Ojciec Antonello wielokrotnie podkreślał, że tylko przyjęcie Miłości Jezusa sprawia, że człowiek zaczyna w pełni siebie akceptować, pozbywa się kompleksów i zranień z całego życia i jest w stanie siebie pokochać. Pewne i pełne ufności powiedzenie Bogu „Tak” prowadzi do pełnego wyzwolenia człowieka oraz do odnalezienia wolności i sensu życia. A ustawiczne trwanie na modlitwie i poddanie się Duchowi Świętemu, daje możliwość zawierzenia całego swojego życia pod Jego kierownictwo. Nie odczuwamy już bowiem żadnego lęku i jesteśmy gotowi na pełne przyjęcie uzdrowienia wewnętrznego. Bóg zabiera smutek, aby dać nam radość życia. Boża miłość przemienia nasze serce, odradza nas i daje światło do coraz głębszego poszukiwania Prawdy, która wyzwala z więzów śmierci. Jesteśmy całkowicie pewni, że Bóg Ojciec jest naszym ukochanym tatą, a my Jego ukochanymi dziećmi. Bóg daje każdemu indywidualne odkrycie Jego miłości.
W ostatniej homilii Ojciec Antonello powiedział: Życie jest bardzo krótkie. I zachęcał, aby całe życie przeżywać w pełni. Całe nasze życie ma być dobre, gdziekolwiek jesteśmy mamy być świadkami Bożego Miłosierdzia i ewangelizować.
Wszystkie katechezy Ojca były bardzo przekonywujące, gdyż czerpane były z jego osobistych doświadczeń. Ojciec pokazał twarz mężczyzny pełnego humoru, Bożej radości z iskierkami w oczach, a zarazem wielkiej troski o zbawienie każdego człowieka. Mówił prosto i dosadnie. Duch Święty udzielał się wszystkim z całą pełnią Bożej mocy. Jezus objawiał swą chwałę poprzez liczne uzdrowienia wewnętrzne, jak i z chorób fizycznych. Wielu ludzi spotkało na tych rekolekcjach osobiście Jezusa, jako żywą Osobę.
Czas tych rekolekcji był doświadczeniem, jednym z piękniejszych w moim życiu. Pomimo tego, iż nie mogłam uczestniczyć w żadnych „ćwiczeniach” duchowych, gdyż byłam osobą posługującą, to Pan Jezus dał mi odpowiedź poprzez Swoje Słowo na moje rozżalenie, że nikt nie nałożył na mnie rąk: „Otóż Ja jestem pośród was jako ten, kto służy” (Łk. 22,27) i to mi wystarczyło całkowicie, aby odkryć prawdziwą radość z dawania, bo oto sam Jezus nakładał na wszystkich posługujących swoje dłonie i namaszczał nas Swoim Duchem.
Comentarios